Weekenden met Away Days Voetbalreizen overtreffen altijd mijn verwachtingen. Het perfecte voorbeeld: de voetbalreis naar Lissabon. De stad op zeven heuvels heeft meer te bieden dan alleen de vurige derby tussen Sporting en Benfica. Prachtige stadions, een rijk voetbalverleden en een prettig uitgaansleven maken de Portugese hoofdstad tot een veelzijdig voetbalbolwerk, waar menig voetballiefhebber zijn hart kan ophalen.
Reisperiode: januari 2020
Het is 17 januari 2020 wanneer ik Schiphol Plaza betreed, op zoek naar Jilke. Ik ondersteun hem voor de tweede keer tijdens een reis met Away Days. Eerder reisde ik met hem mee naar Sarajevo. Wanneer ik hem tref, probeer ik maar te verbergen dat ik een lichte kater heb. Tempo, we moeten door. Op zoek naar Lars, en vervolgens naar Lissabon. Vanavond is de derby! Het hoofdgerecht van een weekend vol lekkere voetbalcultuur.
Derby de Lisboa
Zo vrij als je bij Away Days Voetbalreizen bent, is er de mogelijkheid je eigen vliegtickets aan te schaffen. Als reisbegeleiding treffen we de groep dan ook in het hotel, waar duo’s en trio’s Nederlanders langzaam binnendruppelen. Veel tijd om kennis te maken, te praten over onze favoriete voetbalclubs en vooruit te blikken op de derby is er niet. Op het programma staat Sporting-Benfica.
Typisch Lissabon pakken we de metro naar het stadion. Gelukkig heeft Lars een halfjaar in de Portugese hoofdstad gewoond voor zijn studie. Althans, dat beweert hij. Het vrouwelijk schoon op straat doet vermoeden dat hij hier om andere reden neerstreek. De groep reageert dan ook licht teleurgesteld wanneer hij moet vermelden dat hij hier met zijn vriendin woonde.
De wandeling naar Estádio José Alvalade, thuishaven van Sporting Clube de Portugal, prikkelt je zintuigen. Het geluid van duizenden supporters die het stadion betreden, de geur van Portugees eten en de aanwezige spanning laten het voelen als een echte derby day. Die spanning komt in het stadion volledig tot uiting. De ultras van Sporting protesteren de gehele eerste helft. Althans, een deel van hen.
Een groot deel van de fanatieke aanhang ligt in de clinch met de clubleiding. Van zowel Juventude Leonina als Directivo Ultras XXI zijn de naamborden uit het stadion verwijderd. Verdere verwijzingen naar deze twee groepen zijn verboden. De ultras hebben daar geen boodschap aan, diverse spandoeken zijn duidelijk zichtbaar. Dat het onderling ook geen koek en ei is, blijkt wanneer er onderling een confrontatie ontstaat. Dat belooft wat voor het vervolg.
Vuur in de tweede helft
Tijdens de eerste helft gebeurt er vrijwel niets. Er is natuurlijk ook weinig te beleven wanneer de fanatieke supportersgroepen stil blijven. Een letterlijk vurige tweede helft maakt de Derby de Lisboa meer dan de moeite waard. Uit protest belandt er een behoorlijke dosis pyro op het veld, de wedstrijd moet zelfs worden stilgelegd. Op de hoofdtribune zijn mensen het zat. Er gaan vele middelvingers omhoog richting de fanatieke supportersgroepen achter het doel.
Ook de wedstrijd zou ontketenen, maar niet in het voordeel van Sporting. De ploeg creëert meer dan genoeg kansen, maar we kennen allemaal het oude gezegde: als je de kansen zelf niet afmaakt, vallen de doelpunten vaak aan de andere kant. Sporting v Benfica: 0-2.
Om het weekend helemaal goed af te trappen, duiken we na de wedstrijd het nachtleven in. De straten van Lissabon lopen vol met jongeren, studenten en internationals, die hun bier en andere drank in een van de vele barretjes halen. Net als zij nuttigen ook wij onze halve liters op straat. Tussendoor nog even snel een hapje eten, en vervolgens weer naar buiten om bier te drinken. Het zou nog erg lang gezellig blijven.
De voetbalhistorie van Lissabon
Dag twee begint met een stevig ontbijt en een sterke bak koffie. Nodig ook, na een nachtje flink doorzakken. Vandaag staat er een tour op het programma, die ons meer doet leren over de geschiedenis van het voetbal in Lissabon. Om eerlijk te zijn kan ik mijn hoofd er door de kater niet echt bijhouden. Gelukkig heb ik Jilke nog, die me er alles over kan vertellen samen met twee bevlogen Portugezen.
Deze heren zijn zo gepassioneerd over de voetbalgeschiedenis van hun land, dat ze alle archieven induiken om alle details boven water te krijgen. En met de uitgebreide voetbalcultuur van de stad is dat nogal wat. Met veel enthousiasme wordt dat tot in de puntjes met de groep gedeeld. De rondleiding langs een prachtig stukje Portugese voetbalgeschiedenis eindigt, gelukkig voor mij, met een bezoek aan klein kroegje. Eenvoudig en dient ook nog als een soort kantine voor de voetbaljeugd van het naastgelegen complex. Het wordt gerunt door een echtpaar op hoge leeftijd. De charme van Belenenses-supporters. Hier kan ik enkele ‘herstelbiertjes’ nuttigen, om me vervolgens weer helemaal het mannetje te voelen.
Een onverwacht potje zaalvoetbal
Onze lokale gidsen nemen ons mee naar Estádio do Restelo. Het stadion, dat bijna twintigduizend supporters kan herbergen, wordt bespeeld door het échte Belenenses, dat
actief is op het vijfde niveau in Portugal. Dus niet het ‘neppe’ Belenenses SAD, de club die op het hoogste niveau speelt. De supporters (Furia), die we hier in het supportershome treffen, zijn hun club dus trouw gebleven in moeilijke tijden.
Trots wijzen ze ons op een potje zaalvoetbal, dat ieder moment zal aanvangen. Terwijl enkele tientallen supporters vlaggen en trommels gereed maken, halen ze ons over mee te gaan. We mogen, tussen de fanatieke supporters, een degradatiekraker in het Portugese zaalvoetbal aanschouwen. Het futsal-team speelt wel op het hoogste niveau.
Zelfs wij mogen met de vlaggen zwaaien. Lars blijken we allang te zijn verloren aan de Ultras Furia Azul, de fanatieke supportersgroep bij het zaalvoetbal van Belenenses. Samen met tientallen Portugezen maakt hij er, uiteraard zonder t-shirt, een groot feest van. De degradatiekraker zou helaas met 2-5 verloren gaan. Er waren zelfs enkele uitsupporters om dat te vieren. Een onverwachts potje zaalvoetbal, dat we niet snel zullen vergeten.
Lees een uitgebreid verslag van dit deel van de voetbalreis naar Lissabon op In de Hekken.
Een away day in een mythisch stadion
Na het potje zaalvoetbal is het snel langs McDonald’s voor wat te eten, om daarna een Uber te nemen naar Estádio Nacional. Helaas moeten we Belenenses SAD (ja, de neppen) hier bekijken. Maar het prachtige ‘spookstadion’ moest en zou worden bezocht. Eenmaal ter plekke blijkt het zelfs een optie voor een klein bedrag een kaartje voor het uitvak te kopen. Zo belanden we tussen de jonge supportersschare van Vitoria Setubal, met wie we zingen, springen en feest vieren. Een bezoekje dat puur voor het stadion bestemd was, eindigt in een sfeervolle away day in een mythisch stadion. De wedstrijd zou eindigen in een 0-1 overwinning voor onze nieuwe vrienden van Vitoria Setubal.
Ook de tweede avond wordt afgesloten in Portugese bars, cafés en clubs. Het bier wordt al snel ingeruild voor complete flessen Bacardi, waarop de avond zal eindigen in een grote waas. De daaropvolgende ochtend moet ik van Jilke en Lars horen dat ik wederom, niet wetend wat het verschil tussen links en rechts was, laat terugkeerde in de hotelkamer. Nou ja, laat. Vroeg, moet ik zeggen. Ik kan er niets aan doen. Het uitgaansleven in Lissabon heeft nou eenmaal veel te bieden.
Ook een uitgebreid verslag van deze away day tijdens de voetbalreis naar Lissabon lees je op In de Hekken.
Een zonnige middag in Estádio da Tapadinha
Ook de zondag is daarom een brakke dag, maar gelukkig een vrij in te vullen dag. Iedereen gaat vandaag zijn eigen weg. De meesten kiezen voor de stad, maar ik ben nieuwsgierig naar meer voetbalcultuur. Terwijl Lars kiest voor een bezoekje aan Estrela de Amadora, gaan Jilke en ik voor Atletico CP. De club speelt haar thuiswedstrijden in het prachtige Estádio da Tapadinha.
Vandaag: de thuiswedstrijd tegen Santa Iria. Een rondje door en om het stadion laat prachtige tribunes en een kleine supportersschare zien. Ze doen er, al zijn ze niet met veel, werkelijk alles aan hun Atletico CP naar de overwinning te schreeuwen. Inclusief megafoon, trommel en vlag. De meest in het oog springende fanatiekeling is de supporter verkleed als Obelix.
De bezoekers worden met 3-0 van de mat geveegd, wat een gezamenlijk feestje tussen de spelers en supporters oplevert. Een heerlijke, zonnige middag in een buitenwijk van Lissabon. Vanuit de fanatieke jongens, Grupo Atletico 1942, kregen we het respect dat we aanwezig waren. We moesten maar snel eens terugkomen.
Een uitgebreid verslag van ons bezoek aan Estadio da Tapadinha tijdens de voetbalreis naar Lissabon lees je op In de Hekken.
Afsluiter voetbalreis Lissabon op het dakterras
Eenmaal teruggekeerd van Estádio da Tapadinha treffen we de rest van de groep op een dakterras van een groot hotel. Met de nodige borrels wordt de laatste avond langzaam ingeluid terwijl de zon prachtig ondergaat. Ook dit feestje zal uiteindelijk uitlopen in een lange laatste nacht.
Het staat symbool voor Lissabon: op zowel het gebied van voetbal, als op vele andere gebieden is er veel te doen. Eigenlijk te veel. Ik ga zeker nog een keer terug met Away Days. Voor nog meer voetbal, nog meer uitgaansleven en nog meer gezelligheid. Wederom prima georganiseerd. Jilke namens Away Days, bedankt voor deze fantastische trip.
Boy de Haan
